در زمینه ی معماری Server-Client یک سرور برنامه ای کامپیوتری است که برای پاسخ دهی به درخواست های سایر برنامه ها اجرا می شود. از این رو سرور مسئول انجام دادن تعدادی وظیفه (Task) محاسباتی است که از طرف مشتری (Client) به سمتش ارسال می شوند. Clientها می توانند در یک کامپیوتر اجرا شوند و یا از طریق شبکه به برنامه ی سرور دسترسی یابند. در یک تعریف بیشتر رایج، سرور یک کامپیوتر فیزیکال (یک سیستم سخت افزاری) است که برای اجرای یک ویا چند سرویس بعنوان میزبان(Host) برای سرویس دهی به نیازهای کاربران سایر کامپیوترهای تحت شبکه، تخصیص می یابد.

انواع سرورها

یک سرور، بسته به نوع سرویسی که ارائه می دهد می تواند یکی از انواع زیر باشد:

• Application server
• Home server
• Catalog server
• Name server or DNS
• Communications server
• Print server
• Database server
• File server
• Standalone server
• Fax server
• و....

در زمینه ی شبکه بندی با پروتکل اینترنتی (IP)، یک سرور برنامه ای است که بعنوان ناظر سوکت ها (Socket-listener) عمل می کند. سرور ها معمولا سرویس های اساسی را در سراسر شبکه برای کاربران مختلف ائم از کاربران خصوصی(Private) در یک سازمان گسترده ویا کاربران عمومی که از اینترنت استفاده می کنند را فراهم می کنند. برای مثال، وقتی که یک کلمه را درون یک موتور جستجو وارد می کنید، درخواست شما از طریق کامپیوترتان و تحت اینترنت به سمت سروری ارسال می شود که تمام صفحات وب مرتبط با جستوجوی شما را ذخیره نموده است. در اینجا موتور جستجو(برنامه سرور) یک پاسخ مناسب(صفحه پیدا شده) را به سمت کامپیوتر شما (client) ارسال می کند.

کاربردها

به لحاظ سخت افزاری لغت Server بطور معمول تعیین کننده ی مدل های کامپیوتر در نظر گرفته شده برای میزبانی برنامه های کاربردی تحت تقاضای سنگین، در یک محیط شبکه ای است. در این مدل پیکره بندی Client-Server به تعداد یک و یا بیشتر دستگاه(چه یک کامپیوتر و یا وسیله کامپیوتری)، به اشتراک گذاری اطلاعات با یکدیگر با عمل میزبان گونه برای سایرین می پردازند. درحالیکه تقریبا هر نوع کامپیوتر شخصی قادر است به عنوان سرور شبکه ایفای نقش کند. اما مثلا یک سرور اختصاصی دارای ویژگی هایی خواهد بود که آن را برای محیط های تولیدی مناسب می کند و می تواند در این محیط ها به سرویس دهی بهتری در مقایسه با یک کامپیوتر شخصی بپردازد. این ویژگی ها ممکن است شامل یک Cpu سریعتر، یک Ram ارتقاع یافته با کارایی بالا و معمولا بیش از یک هارد دیسک با ظرفیت بالا باشند. تفاوت ها واضع تر عبارت اند از: افزونگی مشخص شده در منابع تغذیه، اتصالات شبکه و حتی خودServer.

بین سالهای 1990 تا 2000 یک افزایش چشمگیر در استفاده از سخت افزارهای اختصاصی باعث ظهور تجهیزات برنامه های کاربردی سروری خود-شامل(Self-Contain) بود که برای مثال می توان به ابزارک(widget) جستجوی Google اشاره کرد. این وسیله واحدی است که در آن سخت افزار و نرم افزار را در یک بسته بندی خارج از کادر (out-of-the-box) ترکیب می کند. همچنین نمونه های ساده تری از ابزار شامل Switchها Routerها Gatewayها وPrint Serverها می توان بیان نمود که همگی به واسطه ی پیکره بندی Plug-And-Play قابل پیاده سازی می باشند. سیستم عامل های پیشرفته از قبیل Microsoft windows ونیز توزیع های Clientی آن به خوبی براساس معماری Client-Server طراحی شده اند. این سیستم عامل ها با ایجاد سخت افزارهای انتزاعی اجازه می دهند که طیف گسترده ای از نرم افزار ها بواسطه ی اجزاء کامپیوتر، در حال پردازش باشند. به معنای دیگر، سیستم عامل به عنوان سخت افزاری در حال خدمت به نرم افزار بنظر می رسد.

اصطلاح سرور بصورت گسترده در تکنولوژی اطلاعات(IT) به کار می رود. علی رغم تنوع زیاد در دسته بندی سرورها(سخت افزاری، نرم افزاری) به لحاظ تئوری هر فرآیند کامپیوتری که یک منبع را بین یک و یا بیشتر فرآیند Client به اشتراک می گذارد یک سرور است که برای ارتباط با آن- بجر در برنامه نویسی سطح پایین- باید از API ها استفاده نمود. سیستم عامل های سروری قادر به اجرای برنامه ها در پس زمینه (Background) می باشند که به آنها سرویس ها یا daemonها می گویند.

چنین برنامه هایی قادرند که در یک وضعیت sleep منتظر بمانند و در صورت لزوم ظاهر شوند. برای مثال ازچنین برنامه هایی می توان به نرم افزارApache HTTP Server در لینوکس ویا IIS در ویندوز اشاره کرد.

از آنجایی که هر نرم افزاری که سرویس را فراهم می کند می تواند یک سرور نامیده شود، کامپیوتر های شخصی مدرن را می توان به عنوان یک جنگل از سرور ها و Clientها که بصورت موازی فعالیت می کنند قلمداد کرد. اینترنت نیز به خودی خود یک جنگل از سرورها و Clientهاست.عمل درخواست یک صفحه ی وب از کیلومترها دورتر، صرفا شامل مجموعه ای از پروتکل هاست که خود این پروتکل ها شامل مثال های بسیاری از سرور های سخت افزاری و نرم افزاری هستند. کوچکترین آنها روترها، مودم ها و سرورهای نام دامنه(DNS) هستند و سرورهای مختلف دیگری هم لازم هستند تا صفحه ی جهانی وب را برای ما فراهم آورند (Www). برای فهم بیشتر این موضوع یک مثال از اشتراک گذاری فایلها را در نظر بگیرید. تا زمانی که فایل ها روی یک ماشین صرفا موجود باشند نمیتوان آن ماشین را یک Server قلمداد کرد بلکه مکانیزمی که باعث اشتراک این فایل ها با Client به واسطه ی سیستم عامل می شود، همانServer است.

به شیوه ی مشابه، یک برنامه ی کاربردی Web Server را در نظر بگیرید(بعنوان مثال برنامه ی چند ریختی Apache Http Web Server). این برنامه سرویس دهنده وب می تواند بر روی هر کامپیوتر دارای صلاحیتی اجرا شود. برای مثال تا زمانی که یک لپ تاپ و یا یک کامپیوتر شخصی که بطور معمول بعنوان یک سرور شناخته نمی شوند قادر خواهند بود که در این موقعیت ها یک نقش عمده ایفا کنند، در سیستم بعنوان یک سیستم واحد و مستقل شناخته می شوند. در این مورد است که منظور و هدف دستگاه به عنوان یکWeb Server بطور کلی آن را در دسته سرورها طبقه بندی می کند.

سیستم عامل های Server

سیستم عامل های سرور- گرا (server-oriented) تمایل به داشتن ویژه گی های مشترک دارند تا مناسبت آنها را برای استفاده در محیط های سرویس دهی بیشتر کند از قبیل

• GUI: واسط گرافیکی کاربر-وجود ندارد ویا به صورت Optionalمی باشد.
• قابلیت پیکره بندی مجدد و به روز رسانی سخت افزار و نرم افزاربدون نیاز به Reset (تا حدی)
• امکانات Backup گیری پیشرفته یا ایجاد جواز کنترل مکرر و منظم تحت Backup گیری online از داده های حساس مهم.
• انتقال شفاف(transparent) داده بین volume ها یا دستگاه های مختلف.
• قابلبت ایجاد شبکه های انعطاف پذیر و گسترده.
• وجود اتوماسیون هایی از قبیل Daemonها در UNIXو Serviceها در Windows
• امنیت سیستم مستحکم با ایجاد محافظت پیشرفته کاربران منابع، داده ها و حافظه.

سیسستم عامل های سرور گرا در بسیاری از موارد می توانند با سنسور های سخت افزاری سیستم در ارتباط باشند تا مواردی از قبیل بیش گرمایی، خطای پردازنده و یا دیسک را تشخیص دهند. که این هشدار ها باعث می شوند تا کاربران این موارد را برسی و اصلاح نمایند.

نظر بر اینکه سرور می بایست تعداد زیادی سرویس تولید کند و نیز یک کامپیوتر دسکتاپ می بایست طیف گسترده ای از توابع مورد نیاز کاربر خود را انجام دهد، پس ملزومات و امکانات یک سیستم عامل سروری با یک سیستم عامل دسکتاپ متفاوت می باشد. در حالی که یک سیستم عامل واحد می تواند ماشینی تولید کند که قابلیت ایجاد هردو مورد سرویس ها ونیز پاسخ دهی سریع به درخواست های یک کاربر را داشته باشد، اما معمولا از سیستم عامل های متفاوتی روی سرور ها و ماشین های دسکتاپ استفاده می شود. برخی سیستم عامل ها نیز به صورت دو نسخه ای (سرور ودسکتاپ) با واسط کاربری مشابه ارایه می شوند.

سیستم عامل های سروری Windows و Mac OS X در تعداد محدودی از سرورهایی که برای سیستم عامل های انحصاری Mainframe طراحی شده اند، قابل استقرار هستند. سیستم عامل های غالب در سرورها سیستم عامل های یونیکس-پایه(Unix-base) یا توزیع های متن باز کرنل از قبیل Linux(kernel)می باشند.

ظهور سرور های با پایه میکرو پروسسوری استقرار UNIX برای اجرا روی پردازنده های با معماری میکرو پروسوریX86 را تسهیل نمود. خانواده سیستم عامل ویندوز مایکروسافت نیز سیستم عامل خود را برای اجرا با سخت افزار X86 بهینه نمود. برای نمونه، Windows NT در نسخه های مناسب برای استفاده در Server در دسترس می باشد.

در حالی که نقش آفرینی سیستم عامل های سرور و دسکتاپ تفکیک شده است، بهبود در قابلیت اطمینان هردوی سخت افزار و سیستم عامل ها، تمایز بین این دو کلاس متفاوت را مبهم می کند. امروزه اغلب سیستم عامل های دسکتاپ و سرور پایگاه کد مشابه ای را به اشتراک می گذارد که عمدتا در پیکره بندی متفاوتند. شیفت به سمت برنامه های کاربردی تحت وب و پلتفرم های میان افزار(Middleware) نیز موجب کاهش نیاز به سرور های مختص برنامه های کاربردی شده است.

مصرف انرژی سرور ها

در سال 2010 سرورها مسعول مصرف 2.5% از تولید انرژی در ایالات متحده بودند که بیشتر این میزبان بابت سیستم خنک کننده گی سروها بکار گرفته شده است. اما تخمین می شود با ادامه روند فعلی تا سال 2020 سرورها میزان مصرف انرژی خود را به اندازه ی انرژی مصرفی در کل حمل و نقل هوایی جهان افزایش خواهند داد

سایزهای سرور ها

• Rack Server
• Tower Server
• Miniature (Home) Server
• Mini Rack Server

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: